Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Τι είναι το πορογενές διηθητικό καρκίνωμα.

Εικόνα πορογενούς διηθητικού καρκινώματος με τράβηγμα του δέρματος.
Τι ειναι το πορογενεs διηθητικο αδενοκαρκινωμα ? Δίνει μεταστασειs και συνηθωs που? Είναι ιασιμοs αυτοs ο τυποs αδενοκαρκινώματοs?  Τ.Χ
Απάντηση:
Είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου . Εκτιμάται ότι αποτελεί το 75% των καρκίνων του μαστού.
Παλαιότερα χρησιμοποιούταν και η ονομασία σκίρος ή απλός καρκίνος. Η αγγλική ονομασία του είναι: Invasive ductal carcinoma.
Η ονομασία πορογενές προέρχεται από το γεγονός ότι η μορφολογία των καρκινικών κυττάρων είναι εκείνη των πόρων σε έκταση 90% της βλάβης.
Όταν τα κύτταρα του όγκου όπως φαίνονται στο μικροσκόπιο δεν έχουν κάποια ειδικά χαρακτηριστικά κατατάσσεται στην κατηγορία του μη ειδικού τύπου ( αγγλικά: of No Special Type – NST). Αν όμως υπάρχουν κύτταρα με ειδικά χαρακτηριστικά, τότε ανάλογα με την αναλογία τους στο συνολικό όγκο, καταττάσουν το καρκίνωμα ως μικτού τύπου πορογενές διηθητικό ή στα ειδικά.
Εμφανίζεται πιο σπάνια στις νεαρότερης ηλικίας γυναίκες, παρόλο που αποτελεί το μεγάλο ποσοστό και σε αυτές.
Εικόνα (μακροσκοπική) πορογενούς διηθητικού καρκινώματος ( από webpathology)
Κλινικά χαρακτηρίζεται από την σκληρότητα του και από το γεγονός πως είναι πιο «κολλημένος» με τους γύρω ιστούς.
Τόσο στην κλινική εικόνα, όσο και στην απεικονιστική διερεύνηση δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιτρέπουν στο γιατρό να τον διακρίνει από τις άλλες μορφές καρκίνου του μαστού.
Σε μεγάλο ποσοστό ( >70%) αυτοί οι καρκίνοι έχουν θετικούς τους ορμονικούς υποδοχείς (είναι ορμονοθετικοί).
Ένα ποσοστό 30% υπερεκφράζει την πρωτεΐνη HER2 –neu. ( Επομένως μπορεί να λάβει στοχευμένη θεραπεία με το φάρμακο τραστουζουμάμπη).
Η πρόγνωση του πορογενούς καρκινώματος εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό των διηθημένων λεμφαδένων, τα βαθμό κακοήθειας , τη μέτρηση του ki-67, τον μοριακό υποτύπο που ανήκει, την διήθηση των αγγείων κ.λ.π. Σε γενικές γραμμές φαίνεται να έχει λίγο χειρότερη πρόγνωση από τους ειδικούς καρκίνους ( έχοντας υπόψη, βεβαίως, πως σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών έχει πολύ καλή πορεία).
Μεταστάσεις δίνει τυπικά ( πιο συχνά) στα οστά, τον πνεύμονα και το ήπαρ.
Η αντιμετώπιση του είναι η γνωστή: χειρουργική αφαίρεση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Εφόσον πρόκειται για ορμονοθετικό καρκίνο χορηγείται ορμονοθεραπεία. Αν δε πρόκειται για όγκο HER +, τότε χορηγείται τραστουζουμάμπη.
Συνοπτικά: πρόκειται για τον πιο συχνό καρκίνο, για τον οποίον ισχύουν όλα όσα αφορούν τη διάγνωση και τη θεραπεία των καρκίνων του μαστού, γενικά.
Σ’ότι αφορά τη δυνατότητα της ίασης να υπενθυμίσω ότι σήμερα έχει διαπιστωθεί ότι η πλειοψηφία των γυναικών που  εμφανίζουν καρκίνο του μαστού, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια, πεθαίνουν αργότερα από κάποια άλλη πάθηση και όχι από τον καρκίνο του μαστού. Επομένως, αγαπητή Τ.Χ., ότι και να συμβαίνει, η αισιοδοξία δεν είναι παράταιρη. Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού δεν είναι καταστροφή. Ζήστε τα πολλά χρόνια που σας περιμένουν καλά και ευτυχισμένα

Δεν υπάρχουν σχόλια: